புதிய கற்காலம்

புதிய கற்காலம்

காலம் செல்லச் செல்ல மனிதனின் தேவைகள் பெருகியதால், தங்கள் வசதிக்கேற்பக் கருவிகளிலும், கருவிகளைப் பயன்படுத்தும் முறைகளிலும் மாற்றம் ஏற்பட்டது. பழைய கற்காலத்தில் வழக்கில் இருந்த கரடுமுரடான கற்கருவிகளை விடுத்து, நன்றாக தேய்த்து வழவழப்பாகவும் கூர்மையாகவும் மெருகேற்றிக் கற்கருவிகளைப் பயன்படுத்தத் தொடங்கினர். இவை படிக்கட்டுக் கல் என்ற ஒருவகைக் கல்லினால் செய்யப்பட்டன. இந்தக் காலமே புதிய கற்காலம் என அழைக்கப்படுகின்றது.

வாழ்க்கை முறை

          புதிய கற்கால மனிதர்கள் காடுகளைக் கட்டுப்படுத்தினர். வேளாண்மை செய்யக் கற்றுக் கொண்டனர். படகுகள் கட்டிக் கடலில் ஓட்டினர். நெருப்பு மூட்டக் கற்றுக் கொண்டது இவர்களின் தனிச்சிறப்பாகும். சிக்கி முக்கிக் கற்களைத் தட்டியும், மரத்தைக் கடைந்தும் நெருப்பு மூட்டினர். கடற்கரையிலும், நீர் நிலைக்கு அருகிலும் வாழ்ந்தவர்கள் சமவெளிக்குப் பரவினர். நாடோடி வாழ்க்கையை விட்டு பொருளாதார வாழ்க்கையை நோக்கி முன்னேறினர். நீர்ப்பாசனம், வேளாண்மைத் தொழில், நிலையான ஊர்கள் அமைத்தல், கால்நடைகளை வளர்த்தல் எனப் பல புதுமைகள் இக்காலத்தில் தோன்றின.

மனித உருவம்

புதிய கற்கால மனிதர்களின் கடுமையான முகத்தோற்றம் மாறி மென்மைத் தன்மை தோன்றியது. நீண்ட தாடியும், நீண்ட தலைமுடியும் பெற்றிருந்தனர். 

வாழ்ந்த இடங்கள்

புதிய கற்கால மனிதர்களின் குடியிருப்புகள் வடஆற்காடு மாவட்டங்களிலும், சேலம், கிருஷ்ணகிரி, பையம்பள்ளி, புதுக்கோட்டை, பழனிமலை, திருச்சி, மதுரை, திருநெல்வேலி, தகடூர், பாலக்கோடு, அரூர், பாப்பிரெட்டிபட்டி, பென்னாகரம் ஆகிய இடங்களில் கண்டுபிடிக்கப் பட்டுள்ளன. பனையகுளம், பக்கல்வாடி, முல்லைக்காடு, கடத்தூர்,  மயிலாடும்பாறை ஆகிய இடங்களில் அவர்கள் வாழ்ந்த சுவடுகள் இன்றும் காணப்படுகின்றன. இவர்கள் குறிஞ்சி நிலத்தில் மட்டும் இல்லாமல் முல்லை நிலத்திலும் வாழ்ந்தனர்.  அவர்கள் வாழ்ந்த குமரிமலைத் தொடர் தற்போது மேற்கு தொடர்ச்சி மலை,  கிழக்கு தொடர்ச்சி மலை என அழைக்கப்படுகிறது.

கருவிகள்

புதிய கற்காலத்தில் கருவிகளின் வடிவங்கள் மாறின. கைப்பிடிகள் தோன்றின. அழகிய உளிகள், உலக்கைகள், சம்மட்டிகள், கொத்தும் கருவிகள், கோடரிகள் போன்ற வகைவகையான கருவிகளைப் படைத்தனர்.

• தொடக்கக் காலத்தில் எலும்புக் கருவிகள்,  கற்கோடரிகளைப் பயன்படுத்தினர்.
• மரங்களைக் கொண்டு கருவிகள் செய்தனர்.
• தானியங்களை உடைக்க, அரைக்க, அம்மிக் கற்களையும், குழவிகளையும், கல் சட்டிகளையும் பயன்படுத்தினர்.
• நிலத்தைத் தோண்டுவதற்குக் கைக்கோடரிகளையும், கலப்பைகளையும், வேட்டையாடுவதற்குக் கவண், வில், மான்கொம்பு, மாட்டுக்கொம்பு ஆகியவற்றையும் கருவிகளாகப் பயன்படுத்தியுள்ளனர்.
• சக்கரங்களைத் துணை கொண்டு மன்பாண்டங்களைப் படைத்தனர்.
• காய்கறிகள், பயறு வகைகள் போன்ற பொருள்களைப் போட்டு வைப்பதற்கு மண் சாடிகள், பனையினால் செய்யப்பட்ட பெட்டிகள், மூங்கில் கூடைகளைப் பயன்படுத்தினர்.
• சமைப்பதற்கு சாம்பல் நிற மண்பாண்டங்கள், சிவப்பு நிற மண்பாண்டங்கள் ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்தினர்.
• வெட்டுக் கருவிகளும், கொத்துக் கருவிகளும் பழங்கள், கிழங்குகள், மீன், இறைச்சி முதலியவற்றை உண்ணப் பயன்பட்டன.
• தட்டுகள், வட்டைகள் (கப்), கெண்டிப்பாத்திரங்கள், உருவச் சிலைகளும், முதுமக்கள் தாழிகளும் அவர்களுடைய அரும்படைப்புகளாகும்.

தொழில்கள்

• மரத்தாலும், கல்லாலும் ஆன பொருட்கள் செய்தனர்.
• விலங்குகளின் தோல்களைப் பதப்படுத்தித் தோல் ஆடைகள் செய்தனர்.
• கால்நடை வளர்த்தல், பயிரிடுதல் போன்ற தொழில்களைச் செய்தனர்.
• மக்கள் தொகைப் பெருக்கத்தால் ஆடு, மாடு, கோழி, எருமை போன்ற கால்நடைகளைத் தங்கள் வாழ்விடங்களில் இருக்கும்படி பழக்கினர்.
• காடுகளை மேய்ச்சல் நிலங்களாக மாற்றினர்.
• கால்நடைகளின்வழி பால், தயிர்,  நெய், இறைச்சி ஆகிய உணவு வகைகளைப் பெற்றனர்.

இருப்பிடங்கள்

பழைய கற்கால தமிழர்கள்  மலையடிவாரங்களிலும் மலை குகைகளிலும் வாழ்ந்தனர் அவர்கள் தொடக்கத்தில் உணவைத் திரட்டுவதும் வேட்டையாடுவதுமாக இருந்ததால் ஓரிடத்தில் நிலைத்து தங்க வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டதில்லை. ஆனால் புதிய கற்கால தமிழர்கள் பயிர்த்தொழில் செய்ய அறிந்து கொண்டதால் கால்நடைகளை வளர்ப்பதற்காகவும், தானியங்களை விளைவிப்பதற்காகவும், அவற்றை காப்பாற்றுவதற்காகவும் நிலையாக ஓர் இடத்தில் தங்க வேண்டிய தேவை உருவானது. அதன் அடிப்படையில் சிறிய மலைகள் அல்லது மலையின் அடிவாரத்தில் வீடுகளை அமைத்து வாழ்ந்தனர். மக்கள் தொகை பெருகப் பெருக வீடுகள் பெருகின. இப்படி சேர்ந்த இடம் ஓர் ஊர் ஆகியது. இவ்வாறு பல ஊர்கள் தோன்றின.

மரக்கம்புகளை நட்டு அதன் மேல் புல்லால் கூரை வேய்ந்தனர். வீட்டின் சுற்றுச் சுவரை மண்ணாலும், மண் சேறு பூசியும் மெழுகிக் கொண்டனர்.  இவ்வாறு வீடுகளைக் கட்டத் தெரிந்த காலமே கட்டடக் கலையின் தோற்றம் என்று கூறலாம்.

வீட்டுத் துணைவன்

     வேட்டைக்கு நாய்களைப் பயன்படுத்தினர். வெள்ளாடு, செம்மறி, பசு, எருமை ஆகியவை அவர்களுடைய வீட்டுத் துணைவர்களாயின.

உணவுகள்

காய்கனிகள், தேன் ஆகிய இயற்கை உணவுகளையும், ஆடு, மாடு, மான், முயல் கோழி உடும்பு போன்றவற்றின் இறைச்சியையும், வரகு தினை போன்ற தானியங்களையும், அவரை துவரை போன்ற பயிர்களையும், கொள்ளு, வரகு பச்சைப்பயிறு ஆகிய தானியங்களையும் உணவாக உண்டனர்.

உடைகள்

மர உரி போன்ற நார் ஆடையையும், ஆட்டு மயிர்க் கம்பளியையும் முதலில் கை பின்னலாக நெய்து உடுத்திக் கொண்டனர். உறங்குவதற்கு ஓலைப் பாயையும், மூங்கில் பாயையும் முடைந்து கொண்டனர். வேட்டையாடிய விலங்கின் தோலை நன்கு பதப்படுத்தித் தங்களுக்குத் தேவையான தோல் ஆடைகளை உடுத்தினர்.

அணிகலன்கள்

நுண்ணிய கல்மணிகளையும் சங்கு மற்றும் எலும்பால் ஆன வளையல்களையும் கழுத்தணிகளையும் அணிந்தனர். வேட்டையின்போது கைப்பற்றிய புலியின் நகம் பல் போன்றவற்றையும் அணிகலன்களாக அணிந்தனர்.

பொழுதுபோக்கு

 வீட்டுச் சுவற்றின் மேல் வேட்டை நிகழ்ச்சிகளையும், நாட்டிக் காட்சிகளையும் ஓவியங்களாகத் தீட்டினர்.

பழக்க வழக்கங்கள்

     சந்தனக் குழம்பாலும், வண்ணச் சாந்தாலும், ஆண், பெண் இருபாலரும் மேனி முழுவதும் பல்வேறு ஓவியங்களை வரைந்து கொண்டனர். நிலையாக இருக்கும் வண்ணம் பச்சைக் குத்திக் கொள்வதும் வழக்கமாக இருந்துள்ளது.

நம்பிக்கைகள்

        வேளாண்மை செய்ய மழை இன்றியமையாதது என்பதால் மழையைத் தெய்வமாக வணங்கினர். இறந்தவர்கள் மீண்டும் வேறு உயிர் பெறுவதாக நம்பி இறந்தவர்களை வழிபட்டனர்.

இறந்தவர்களைப் புதைத்தல்

புதிய கற்கால மனிதர்களின் அரும் படைப்புகளுள் ஒன்று முதுமக்கள் தாழி. இறந்தவர்களைத் தாழிகளில் வைத்துப் புதைத்தனர். இறந்தவர்களுடன் அவர்கள் பயன்படுத்திய பொருட்களும் சேர்த்துப் புதைக்கப்பட்டன. சீப்புகள், எலும்பினாலும், சிப்பியினாலும் கடைந்த மணிகள் ஆகியவற்றை புதிய கற்காலப் புதைகுழிகளில் கண்டெடுத்துள்ளனர். இவை யாவும் அம்மக்களின் கலை உணர்ச்சியை வெளிப்படுத்துகின்றன.

இசைக் கருவிகள்

• வண்டினால் துளைக்கப்பட்ட மூங்கில் குழாயில் காற்று மோதுவதால் இனிய ஒலி எழுந்ததைக் கண்டு துளைக் கருவிகளை உருவாக்கினர்.
• இறுக்கிக் கட்டிய நரம்பைத தொட்டபோது இன்னிசை பிறந்ததைக் கண்டு யாழ் என்னும் நரம்புக் கருவியை உருவாக்கினர்.
• ஆடு, மாடு, உடும்பு முதலியவற்றின் தோலை மரத்தில் கட்டி உலர்த்தியபோது காற்றின் அசைவால் இனிய ஒலி எழுந்ததைக் கண்டு துடி, தொண்டகம் போன்ற தோற்கருவிகளை உருவாக்கினர்.

தொடர்பு மொழி

         பழைய கற்கால மனிதர்கள் இயற்கை மொழியால் ஒருவர்க்கொருவர் தொடர்பு கொண்டனர். புதிய கற்கால மனிதர்கள் செயற்கை மொழி நிலைக்கு வளர்ச்சி பெற்றனர். பழைய கற்காலத் தமிழர்கள் தங்களுக்குள் தொடர்பு கொள்வதற்காகத் தோன்றிய சுட்டு ஒலிகள் புதிய கற்காலத்தில் தனித் தனிச் சொற்களாக வளர்ச்சி பெற்றிருந்தன.

புதிய கற்காலத்தின் முடிவில்…

புதிய கற்காலத்தின் முடிவில் உலோகங்களும், செம்பால் ஆன கருவிகளும் கண்டு பிடிக்கப்பட்டன. வேளாண்மைப் பொருளாதாரம் வாணிபப் பொருளாதாரத்தை நோக்கி முன்னேறியது. பண்டங்களின் உற்பத்திப் பெருக்கம், பண்டங்களை மாற்றும் வழக்கம் ஆகியவை வாணிபத்தை விரிவடையச் செய்தன. ஆற்றுப்படுகை நகர நாகரிகத்தை மனித சமூகம் கண்டது.

------------------------------------------------------------------------------------------------------

பின்குறிப்பு

இக்கருத்துகள் யாவும் தமிழக வரலாறும் பண்பாடும் – வே.திசெல்லம், தமிழக வரலாறும் பண்பாடும் – டாக்டர் கே.கே.பிள்ளை, தமிழர் வரலாறு – தமிழகப் பெண்கள் செயற்களம் ஆகிய நூல்களில் இருந்து எடுக்கப்பட்டவை. மாணவர்களின் நலன் கருதி அந்நூல்களில் உள்ள கருத்துகள் தொகுக்கப்பட்டுள்ளன. முழுக்க முழுக்க மாணவர்களின் நலன் கருதியே இத்தளம் செயல்படுகின்றது.

ஆகவே, மாணவர்கள் தவிர்த்து இத்தளத்தைக் காண்பவர்கள் படிக்கவும், புரிந்து கொள்ளவும் பயன்படுத்திக் கொள்ளலாமே தவிர, இத்தளத்தில் உள்ள செய்திகளை அப்படியே எடுத்து நூலாக்கம் செய்வதோ, கைடு நூலாக்கம் செய்வதோ, வலையொளியில் பதிவு செய்வதோ கூடாது என்று தாழ்மையுடன் வேண்டுகின்றேன். புரிதலுக்கு நன்றி.

 

பழைய கற்காலம்

 

பழைய கற்காலம்

இது மனித வாழ்வின் தொடக்க நிலையைக் குறிக்கிறது. இயற்கையாகக் கிடைத்த பதப்படுத்தாத கற்கருவிகளை வேட்டையாடுவதற்குப் பயன்படுத்திய முதல் மனிதர்களின் காலத்தைக் குறிக்கிறது.  கற்கருவிகளைப் பயன்படுத்திய பிறகே மனிதன் விலங்கில் இருந்து வேறுபட்டான். மலைத்தொடரில் வேட்டையாடி வாழ்ந்து வந்த தமிழர்களே முதல் மாந்தர்கள் ஆவர். அவர்கள் வாழ்ந்தமைக்கான சான்றுகள் இப்போதைய தமிழகத்தின் மேற்கு மலைத் தொடர்ச்சியிலும், கிழக்கு மலைத் தொடர்ச்சியிலும், வேலூர் மாவட்டம் வாலாஜாப்பேட்டைக்கு அருகில் உள்ள கொற்றலையாற்றுச் சமவெளியிலும், திருவள்ளூர் மாவட்டத்தில் பூண்டி, குடியம் ஆகிய இடங்களிலும், நெய்வேலி, வடமதுரை, சென்னையில் உள்ள பல்லாவரம் மலை போன்ற தமிழகத்தின் பல இடங்களிலும் கிடைத்துள்ளன .

கற்கால மக்கள் பயன்படுத்திய கருவிகள்

●      கோடரிகள்

●      வெட்டுக் கத்திகள்

●      சுரண்டிகள்

●      கூர்முனைக் கருவிகள்

●      மரம் இழைக்கும் உளி

இக்கருவிகளை நிலத்தைத் தோண்டவும், மரம் வெட்டவும் விலங்குகளைக் கொல்லவும் அதன் இறைச்சிகளைக் கிழிக்கவும்,  தோல் உரிக்கவும், மரப்பட்டைகளைச் சீவவும் பயன்படுத்தினர்.

 கருவிகள் கிடைத்த இடங்கள்

1916ஆம் ஆண்டு இராபர்ட் புரூசுட் என்பவர் பர்கூர் மலைப்பகுதியில் சில கற்கருவிகளைக் கண்டெடுத்தார். 1863இல் பல்லாவரத்திற்கு அருகில் இருந்த செம்மண் மேட்டில் பழைய கற்காலக் கருவிகளைக் கண்டெடுத்தார்.  இதைப்போன்று பூண்டி, வடமதுரை, குடியம், பரிக்குளம், புதுக்கோட்டை, தஞ்சை ஆகிய இடங்களில் கைக்கோடரிகள், கிழிப்பான், சில்லுக் கருவிகள், வேட்டிகள், சுரண்டிகள் முதலிய கற்கருவிகள் கண்டு பிடிக்கப்பட்டுள்ளன.

வாழ்க்கை முறை

          தமிழகத்தில் மிகத் தொன்மையான காலத்தில் இவர்கள் மரப்பொந்துகளில், பாறைக் குகைகளில் பதுங்கி வாழ்ந்தனர். வேட்டையாடவும், பதுங்கி வாழவும் இவர்களுக்கு மலை துணையாக இருந்தது. ஆறுகளும், பாறைச்சுனைகளும் நீர்வளமளித்தன.

நெருப்புப் பயன்பாடு

பழைய கற்காலத் தமிழர்கள் தொடக்கத்தில் நெருப்பின் பயன்பாட்டை அறியவில்லை.  வெயில் காலத்தில் மூங்கில்கள் உராய்ந்து நெருப்புப் பற்றிக் கொண்டது. அதைக்கண்டு அச்சம் கொண்டனர்.  பின்னர் கற்களை உரசுவதன் மூலம் நெருப்பை உருவாக்கக் கற்றுக் கொண்டனர்.  குளிரில் இருந்து தங்களைக் காத்துக் கொள்ளவும், விலங்குகளிடமிருந்து தப்பித்துக் கொள்வதற்கும், இறைச்சியை வதக்கி உண்பதற்கும் நெருப்பைப் பயன்படுத்தினர்.

 

தொழில்கள்

உணவு உண்டால் மட்டுமே உயிர் வாழ முடியும் என்பதால், வேட்டையாடுதல் அவர்களின் முதன்மைத் தொழிலாக  அமைந்தது. காய்கனி பறித்தல், கிழங்கெடுத்தல், தேனெடுத்தல் ஆகியவையும் கற்கால மனிதர்களின் தொழில்களாக இருந்தன.

உணவுகள்

எலிகள், மான், பன்றி, ஆடு போன்ற விலங்குகளை வேட்டையாடி உண்டனர்.கிழங்குகளும் காய்கனிகளும் இவர்களுக்கு உணவாயின.

பொழுதுபோக்கு

தொல்லியல் துறை பல்வேறு இடங்களில்  நடத்திய ஆய்வுகளில், எண்ணற்ற பாறை ஓவியங்களும், குகை ஓவியங்களும் கண்டெடுக்கப்பட்டுள்ளன. இதனால் ஓவியம் தீட்டுவது இவர்களின் பொழுதுபோக்காக இருந்தமையை அறிய முடிகின்றது.  ஆடு, மாடு, மான், பன்றி, உடும்பு, பாம்பு, மயில், கோழி, கொக்கு, அன்னம் முதலிய விலங்கினங்கள்,பறவையினங்களின் உருவங்களே அதிக அளவில் ஓவியங்களாகத் தீட்டினர். கூர்மையான கருவிகளைப் பயன்படுத்தி கல், எலும்பு, கொம்பு முதலியவற்றில் குழி உருவாக்கி அதில் விலங்குகளின் இரத்தம், கொழுப்பு, மண் வகைகளை நிரப்பி வண்ணங்களை உருவாக்கி உள்ளனர்.  வெள்ளை, கருப்பு, மஞ்சள்,  சிவப்பு வண்ணங்களைப் பயன்படுத்தியுள்ளனர். கைவிரல்கள், விலங்கின் முடிகள் ஆகியவற்றைக் கொண்டு வண்ணம் தீட்டியுள்ளனர். களிமண்ணைப் பயன்படுத்தி வினோத பொருட்களை உருவாக்கினர்.

ஆடைகளும் அணிகலன்களும்

தொடக்கத்தில் ஆடையின்றி வாழ்ந்த மக்கள், வெப்பம் குளிர் முதலிய  இயற்கையில் இருந்து தங்களைக் காத்துக் கொள்ள முற்பட்டனர். ஆகவே, இலை, தழை, மரப்பட்டை, நார் ஆகிவற்றைக் கொண்டு தங்கள் உடலை மறைத்துக் கொண்டனர். நறுந்தழைகள், மலர்கள்,  பறவைகளின் இறகுகள் ஆகியவற்றை அணிகலன்களாகப் பயன்படுத்தினர்.

தொடர்பு மொழி

தொல் தமிழர்கள் தங்கள் கருத்துகளை அடுத்தவர்களுக்குத் தெரிவிக்க முதலில் கைகளால் சில சைகைகளைக் காட்டினர். வாயால் சில ஓசைகளை எழுப்பினர். அதன் படிநிலையாக மொழி தோன்றியது. 

நம்பிக்கை

இறைவன் குறித்தோ சமயம் குறித்தோ அவர்கள் அறிந்திருக்கவில்லை. அச்சம் வியப்பு காரணமாக நெருப்பு, கதிரவன், நிலவு, நாகம் போன்றவற்றைத் தெய்வங்களாக வணங்கினர். இறந்தவர்களின் உடல்கள் இயற்கையாக அழியும் வகையில் விலங்குகளுக்கும், பறவைகளுக்கும் இரையாக விட்டுவிட்டனர்.

சிறிய கற்காலம்

வேட்டையாடுதல் தொடர்ந்தமையால் விலங்குகளின் எண்ணிக்கைக் குறைந்தது. உணவுப் பற்றாக்குறை ஏற்பட்டதால் மக்கள் தங்கள் வாழ்விடங்களை விட்டு வெளியேறினர். பல இடங்களில் பரவி வாழ்ந்தனர். சிலர் கடற்கரைகளில் தங்கள் வாழ்விடத்தை அமைத்துக் கொண்டனர். சிறிய கற்கருவிகளுடன் நீர்நிலைகளின் அருகில் உணவு சேமிப்பவர்களாகவும், மீன் பிடிப்பவர்களாகவும், ஆடு, மாடுகளை வேட்டையாடக் கூடியவர்களாகவும், அவற்றைப் பழக்கி வளர்க்கக் கூடியவர்களாகவும் வாழ்ந்தனர். இக்காலம் தொல்பழங்காலத்தின் இரண்டாவது கட்டம் ஆகும்.

இவர்களுடைய வாழ்விடங்கள் கடல் மட்ட நீர் ஏற்றம் பாதிப்பில்லாத இடங்களாகவும், வருடம் முழுவதும் தாவரம் நிரம்பிச் செழுமை கொழிக்கும் இடங்களாகவும், தானியங்களைத் தாமாக உற்பத்தி செய்யும் இடங்களாகவும் இருந்தன. சிறிய கற்கருவிகளைக் குச்சிகளிலும், எலும்புகளிலும் பொருத்திப் பயன்படுத்தினர். காட்டுத் தானியங்களை அறுவடை செய்யக் கற்களால் பல அருவாய்களைப் பயன்படுத்தினர்.

இத்தகைய மக்கள் தமிழகத்தில் குமரி மாவட்டம், திருநெல்வேலி மாவட்டம், மதுரை மாவட்டம் செங்கற்பட்டு மாவட்டம் ஆகிய இடங்களில் வாழ்ந்துள்ளனர். பிற்காலத்தில் பொருளாதார உற்பத்திக்கு அடித்தளமிட விலங்குகளைப் பழக்கியும், தானியங்களை அறுவடை செய்தும், மீன்பிடித்தும் தங்கள் வாழ்க்கையை உயர்த்திக் கொண்டனர். ஆயினும் முன்னோர் வகுத்த வேட்டையைக் கைவிடவில்லை.

 

பின்குறிப்பு

இக்கருத்துகள் யாவும் தமிழக வரலாறும் பண்பாடும் – வே.திசெல்லம், தமிழக வரலாறும் பண்பாடும் – டாக்டர் கே.கே.பிள்ளை, தமிழர் வரலாறு – தமிழகப் பெண்கள் செயற்களம் ஆகிய நூல்களில் இருந்து எடுக்கப்பட்டவை. மாணவர்களின் நலன் கருதி அந்நூல்களில் உள்ள கருத்துகள் தொகுக்கப்பட்டுள்ளன. முழுக்க முழுக்க மாணவர்களின் நலன் கருதியே இத்தளம் செயல்படுகின்றது.

ஆகவே, மாணவர்கள் தவிர்த்து இத்தளத்தைக் காண்பவர்கள் படிக்கவும், புரிந்து கொள்ளவும் பயன்படுத்திக் கொள்ளலாமே தவிர, இத்தளத்தில் உள்ள செய்திகளை அப்படியே எடுத்து நூலாக்கம் செய்வதோ, கைடு நூலாக்கம் செய்வதோ, வலையொளியில் பதிவு செய்வதோ கூடாது என்று தாழ்மையுடன் வேண்டுகின்றேன். புரிதலுக்கு நன்றி.

 

 

பண்டைத் தமிழகத்தின் விளையாட்டுகள்

பண்டைத் தமிழகத்தின் விளையாட்டுகள்

 ஒரு நாட்டின் பண்பாட்டு வரலாற்றில் விளையாட்டுகளும் பொழுது போக்கும் முக்கியமானவையாகும். பண்டைய தமிழகத்து மக்களின் விளையாட்டுகளைப் பின்வருமாறு காணலாம்.

குழந்தைகள் விளையாட்டு

• குழந்தைகள் மணல் வீடு கட்டி விளையாடினர்.
• முச்சக்கரத் தேர் ஓட்டுவர்.
• பொம்மை வைத்தாடுதல், மடுவில் குதித்து மூழ்கி மண் எடுத்து விளையாடுதல் போன்ற விளையாட்டுகளை விளையாடினர்.
• குழந்தைகளுக்கு அம்புலி காட்டி விளையாடுவதுமுண்டு.
• பவழப் பலகைமேல் இரு யானைப் பொம்மைகள் ஒன்று மற்றொன்றைக் குத்துவதைப்போல செதுக்கப் பொருத்தி வைத்து விளையாடினர் என்பதைக் குறுந்தொகை 61ஆவது பாடல் காட்டுகின்றது.

சாதாரண மக்களின் விளையாட்டு

• கட்டங்கள் அமைத்து, வட்டாடுவதையும், கால் பந்தாட்டத்தையும் சாதாரண மக்கள் விளையாடினர்.
• ஆடவரும் பெண்டிரும் ஆறுகளிலும் குளங்களிலும் புனலாடி மகிழ்ந்துள்ளனர்.

ஆண்களின் விளையாட்டுகள்

• உடலை ஆற்றுலுடையதாக வளர்த்து மற்போர் செய்வது ஒரு விளையாட்டு அதைக் கண்டு களிப்பது பொழுது போக்காகியது.
• விலங்குகளைக் கருவியாகக் கொண்டு நடத்தப்படும் போட்டிகளான கடாப்போர், கோழிப்போர், ஏறுதழுவல் ஆகிய விளையாட்டுகள் ஆண்களின் விளையாட்டில் முக்கியத்துவம் பெற்றன.
• மன்னர்களுக்கு வேட்டையாடுதல் பொழுதுபோக்காக இருந்துள்ளது.

பெண்களின் விளையாட்டுகள்

• பந்துகளைக் கொண்டு கழங்காடுதல் பெண்களின் விளையாட்டாகும்.
• பாவைகளை வைத்தாடும் ஓரை என்ற விளையாட்டு முக்கியப் பொழுது போக்காகும்.
• மணற்பாவை வனைந்து விளையாடினர். இது வண்டலிழைத்தல் எனப்பட்டது.
• தண்ணீரில் பாய்ந்து நீராடி விளையாடுவதுண்டு.
• அம்மானை, ஊசல் ஆகியனவும் பெண்களின் விளையாட்டுகளாகும்.
• விளையாடும்போது வரிப்பாட்டுபாடுவர்.