அந்தகக்கவி வீரராகவ முதலியார்
இராமன் பரிசளித்த யானையைப் புகழ்தல்
இம்பர்வான் எல்லை இராமனையே பாடி
என்கொணர்ந்தாய் பாணாநீ என்றாள் பாணி
வம்பதாம் களபமென்றேன், பூசுமென்றாள்
மாதங்கம் என்றேன், யாம் வாழ்ந்தேம் என்றாள்
பம்புசீர் வேழம் என்றேன், தின்னு மென்றாள்
பகடென்றேன், உழுமென்றாள் பழனந் தன்னை
கம்பமா என்றேன், நல்களியாம் என்றாள்
கைம்மா என்றேன் சும்மா கலங்கினாளே
விளக்கம்
பாடினி என்னும் பாடல் பாடும் பெண், அரசர் வீடுகளில்
பாடும் பாணனைப் பார்த்து, “இவ்வுலகத்திலும் மேல் உலகத்திலும் புகழ் பெற்ற இராமன் என்ற
வள்ளலைப் பாடி என்ன பரிசில் கொண்டு வந்தாய்?” என்று வினவினாள். அதற்குப் பாணன் பதில்
கூறத் தொடங்கினான்.
- பாணன் களபம் (மும்மதம் கொண்ட யானைக் கன்று) என்று கூற, அவர் மனைவி அதனை சந்தனம் என்று எண்ணி, உடலில் பூசிக் கொள்ளுங்கள் என்றாள்.
- மாதங்கம் (சிறப்பினைத் தரும் பொன்) என்று கூற, மிகுதியான பொன் என்று புரிந்து கொண்டு, நாம் எல்லோரும் புகழும் சிறந்த வாழ்க்கையினை அடைந்தோம் என்றாள்.
- மிக்க புகழுடைய வேழம் என்று கூற, அவள் அதை கரும்பு என்று எண்ணி சாப்பிடுங்கள் என்றாள்.
- பகடு என்று கூற, அவள் அதை மாடு என்று நினைத்து வயலை உழும் என்றாள்.
- இறுதியில் கம்பமா என்றுரைக்க, அவள் கம்பு தானியத்தின் மாவு என்று எண்ணி நல்ல களியாகச் செய்யலாம் என்றாள்.
- புலவர் பொறுமையிழந்து தான் கொண்டு வந்தது கைம்மா என்று கூற, கொண்டு வந்த பரிசில் யானை என்பதை உணர்ந்து, நம் வயிற்றுக்கு உணவில்லாத நிலையில் யானைக்கு எவ்வாறு உணவிடுவது என்று வீணாகக் கலங்கினாள்.
- இப்பாடலில் யானைக்கு வழங்கப்படுகின்ற பல்வேறு பெயர்களைப் பற்றி அறிய முடிகின்றது.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக